Enkele weken geleden heb ik een kort onderzoek gedaan onder de lezers van het E-zine Stoere Stappen. Ik vroeg hen naar hun grootste vraag, uitdaging of worsteling en wat zij graag veranderd zouden willen hebben in hun situatie. Een onderwerp wat enkele keren naar voren kwam was het ‚bezoek’ aan de andere ouder. In deze gevallen de vader. De kinderen willen niet graag naar hun vader, aldus enkele moeders. (Overal waar vader staat kan ook moeder gelezen worden en andersom)
Er werd geschreven ‚De kinderen hebben het niet fijn bij hun vader.’ En iemand anders stelde de vraag ‚Hoe ga je er mee om als de kinderen niet staan te juichen om naar hun vader te gaan?’
In dit artikel geef ik tips hoe jij en je kinderen om kunnen gaan met een soortgelijke situatie.
Maar eerst nog even dit:
Het zou fijn zijn als jij ook (anoniem) wil deelnemen aan het onderzoek, dat kan via deze link. Door het invullen van jouw antwoorden kan ik nog gerichter informatie en tips schrijven, en aansluiten op wat jij nodig hebt! Het doel van al deze artikelen en tips is immers dat jij geholpen wordt om de schade te beperken en je kind te steunen.
Wil je als eerste op de hoogte zijn van nieuwe tips en deze rechtstreeks in je inbox ontvangen? Meld je aan door je naam en e-mail adres in te vullen onder dit artikel!
En dan nu de beloofde informatie en tips:
„De kinderen hebben het niet fijn bij hun vader.” schreef een bezorgde moeder. Ze voelt zich machteloos en de kinderen zijn de dupe van deze situatie.
- Je zou willen dat ze het wel fijn hebben bij hun vader.
- Je zou willen dat ze daar met veel plezier naar toe gaan.
- Je zou willen dat het afscheid gemakkelijk en ontspannen verloopt.
- Je zou willen dat je geen zorgen hebt over hoe je kinderen het bij hun vader hebben.
- Je zou willen dat ze enthousiast en vol verhalen terug komen.
- …En je zou willen dat ze de volgende keer weer met net zo veel plezier gaan, dat het geen probleem is en dat ze staan te juichen dat ze hun vader weer gaan zien.
Maar… De grote vraag is HOE gaat dit lukken??
Een veelgehoorde reactie op deze vraag is ‚dat hun vader anders gaat doen.’
Ik moet je helaas teleur stellen; jij en/of je kinderen kunnen er niet direct voor zorgen dat hun vader verandert. De enige die dit kan veranderen is hijzelf.
En het enigste wat jij kunt veranderen is hoe jij er mee omgaat:
- Wat doe jij als je kinderen niet staan te juichen om naar hun vader te gaan?
- Wat doe jij als je kinderen terugkomen van een weekend bij hun vader?
- Hoe reageer je als je kinderen vertellen dat zij het niet leuk hebben gehad?
Wees je ervan bewust dat jouw reactie van grote invloed is op wat je kinderen aangeven.
Eerlijk is eerlijk… sommige moeders vinden het (onbewust) fijn om te horen dat hun kinderen het bij hen beter naar hun zin hebben dan bij de vader. Hier zit nog onverwerkt verdriet en oud zeer onder. Kinderen voelen dit aan en geven antwoorden, waarvan zij denken dat hun moeder dit wil horen. Zo zijn er kinderen die negatieve verhalen over het weekend bij hun vader gaan vertellen, omdat zij hun moeder geen extra pijn willen doen.
Dit geeft een verkeerd beeld en een kind wat zich niet vrij voelt… dat wil je niet.
Het is het fijnst voor kinderen dat zij ervaren dat hun moeder goed voor zichzelf zorgt, vriendelijk met hun vader omgaat en de kinderen de ruimte geeft om openlijk van beide ouders te mogen houden.
Het is fijn voor kinderen als zij zich vrij voelen om te kunnen vertellen over de belevenissen bij hun vader. Wanneer kinderen merken dat deze verhalen jouw verdrietig/boos maken of dat je er jouw mening/negatieve oordeel over geeft, zullen zij stoppen om oprecht te vertellen hoe het was.
Het is daarom belangrijk om te luisteren, open vragen te stellen en uit te stralen dat jij wil dat je kinderen het ook leuk hebben bij hun vader.
Daarnaast is het belangrijk om, zonder oordeel, met je kinderen op zoek te gaan naar wat het moeilijk voor hen maakt om naar de andere ouder te gaan. Een neutraal en onafhankelijk persoon kan hier goed bij helpen, omdat je kinderen dan minder rekening hoeven te houden met hun loyaliteitsgevoelens naar jou en hun vader.
Wanneer je kinderen hebben ontdekt wat het lastig maakt, is een volgende stap om dit aan te geven bij hun vader. Tijdens de begeleiding die ik geef, wordt er stap voor stap geoefend met kinderen hoe zij dit kunnen (en willen) doen. Hierdoor krijgen zij zelfvertrouwen en het gevoel grip te hebben op de situatie.
Daarnaast vinden vaders het vaak juist fijn om te horen wat er bij hun kinderen speelt, zodat zij daar ook iets mee kunnen. En dan willen de meeste vaders graag veranderen! Want ja… die willen net zo goed dat hun kinderen het bij hen naar hun zin hebben!
En het leuke is… Vaak is de oplossing gemakkelijker dan we in eerste instantie geneigd zijn te denken. De oplossingen van een kind zijn soms heel simpel en praktisch toe te passen. Zo herinner ik me het verhaal van een jongetje in een KIES groep. Welke ik ter afsluiting van dit artikel met je zal delen:
Een jongetje (6 jaar) uit een KIES groep had veel moeite om naar zijn vader te gaan. Hij moest elke keer erg huilen bij de overdracht, hij schreeuwde dat hij niet naar zijn vader wilde en klampte zich vast aan zijn moeder. Een hartverscheurend tafereel voor alle partijen.
Vader voelde zich schuldig, ongemakkelijk en nam een gestreste zoon met zich mee de auto in. Moeder bleef met een leeg gevoel en gebroken hart achter in huis. En hun zoontje zag elke keer weer tegen het weekend op. Het zat hen allemaal niet lekker.
Moeder gaf aan dat vader voor de scheiding geen grote rol had gespeeld in het leven van hun zoon en zag dit als gevolg hiervan. Vader ging twijfelen of hij wel het juiste deed, werd meer onzeker en trok zich geleidelijk meer terug uit het leven van hun zoon.
Deze jongen kwam, gelukkig, in een KIES groep terecht waar hij zich veilig genoeg voelde om te vertellen dat hij het zo moeilijk vond om naar zijn vader te gaan. Op neutraal terrein kon hij onderzoeken wat dit zo moeilijk maakte voor hem. Na enkele vragen bleek dat hij niet het hele weekend moeilijk vond bij vader, maar alleen het slapen. Toen er doorgevraagd werd wat er lastig voor hem was aan het slapen en wat dat makkelijker voor hem zou maken… was iedereen geraakt en verbaasd door zijn antwoord. Hij zei „Ik zou zo graag hetzelfde dekbed hebben als bij mama, dat zou me helpen om het slapen bij papa makkelijker te maken…”
Zo gezegd, zo gedaan… en wat was iedereen daarna opgelucht en blij! Zo zie je maar, soms is een oplossing dichterbij dan je denkt…
Vind je de tips en artikelen waardevol? Ik zou het leuk vinden om je reactie te lezen en ben je dankbaar als je dit wilt delen door het gebruik van de social media buttons onder dit artikel!