Na de scheiding verandert de dagelijkse gezinssamenstelling. Waar kinderen eerst met hun vader en moeder onder een dak woonden, wonen zij nu afwisselend bij alleen hun moeder of bij alleen hun vader. Of misschien wel met diens nieuwe partner en zijn/haar kinderen. Of tijdelijk bij opa en oma…
Dat is zeker in het begin best wel wennen voor iedereen.
Als ouder krijg je opeens de volledige verantwoordelijkheid voor de opvoeding als de kinderen bij je zijn.
Als kind mis je je vader of moeder op de ’gewone’ dagelijkse momenten. Bijvoorbeeld dat je vader er niet bij zit met het eten, of je moeder die geen verhaaltje voorleest en welterusten wenst.
In de KIES groep vertelde een jongen dat hij dit ook het moeilijkst vond van de scheiding.
”…Dat we dan gaan eten en dat papa of mama er niet is.”
In dit liedje komt dat ook naar voren. De lege plek, gezongen door Mathilda Santing. (Vanaf 1:30) Bekijk en luister het eventueel op YouTube met je kind.
Op welke momenten ervaart jouw kind een lege plek? En jij zelf? Schrijf je reactie onder de blog!
Praat hier over met je kind.
De lege plek en het gemis van wat er niet meer is, dat is er. Dat is nu eenmaal zo. Al wil je het of niet… Daar moeten jullie het mee doen. Dat is de nieuwe situatie waarin jullie zitten.
Er kan wel gekeken worden hoe het omgaan met de nieuwe situatie en de lege plek makkelijker gemaakt kan worden voor een kind. Wat kan je kind helpen?
- Denk bijvoorbeeld aan een foto van papa op de slaapkamer van je kind in het huis van mama.
- Of even bellen/skypen met mama om welterusten te zeggen, als je kind bij papa is.
- Je kunt je kind ook een kaartje laten sturen naar de andere ouder als hij/zij bij jou is.
- Of gebruik maken van de HEPPEE app.
Dit zijn allemaal middelen waarop er toch contact kan zijn met de andere ouder. Sommige kinderen vinden dit echter helemaal niet fijn en houden de twee werelden liever gescheiden. Het is daarom belangrijk om het hier met je kind over te hebben. Jouw kind weet het beste wat het prettigst is voor hem/haar. En wanneer je kind het niet weet (ook dat kan) is het wellicht leuk om met verschillende mogelijkheden te gaan experimenteren.
Het gemis mag er zijn. Geef je kind ook de ruimte om dit gevoel er te laten zijn.
Wanneer je het gevoel er laat zijn, erkent dat het zo is/voelt voor je kind en hier de ruimte voor geeft, neem je je kind serieus. Je kind hoeft dit gevoel niet weg te stoppen of te onderdrukken en ervaart dat jij hem/haar volledig accepteert. Ook met de minder fijne gevoelens. Ook als hieruit de liefde voor de andere ouder blijkt. Je zegt zo veel meer… met weinig woorden. Door het er gewoon te laten zijn, door te bevestigen dat de andere ouder ook zo belangrijk is voor je kind (net zo belangrijk als jij dat bent!) en toestemming te geven voor dit gevoel… Geef je je kind ook indirect de toestemming dat hij/zij nog steeds van de andere ouder mag houden. Van jullie allebei, waar je kind ook is.
En dat voelt niet als lege plek… Dat voelt als compleet en heel.
Dit is de songtekst van het eerder genoemde liedje:
De lege plek
als ik vandaag de tafel dek
dan komt het boze bij me boven
ik dek zijn bord en zijn bestek
want ik kan maar niet geloven
dat hij er nu alweer niet is
niemand weet dat ik hem mis
een extra bord en zijn bestek
dat vult vandaag de lege plek
en ook al doet het haar verdriet
ik wil beslist dat zij het ziet
als ik vandaag de tafel dek
dan weet ik van te voren
dat niemand om die lege plek
de vrede zal verstoren
zo blijft z’n bordje leeg en schoon
en ik zeg niets
ik eet gewoon
een extra bord en zijn bestek
dat vult vandaag de lege plek
en ook al doet het haar verdriet
ik wil beslist dat zij het ziet
ik wil beslist dat zij goed weet
dat ik hem mis en niet vergeet
dat ik hem mis en niet vergeet