mijn kinderen zien hun vader:moeder niet meerWat kun je doen als een ouder geen contact wil met zijn kinderen of hen niet meer ziet?

Wanneer een van de ouders geen contact heeft met de kinderen geeft dit kinderen, over het algemeen, een naar en vervelend gevoel. Kinderen begrijpen dit meestal niet en gaan zelf redenen en verklaringen zoeken waarom dit zo is.

Ze kunnen redenen vinden die zij op zichzelf betrekken. Kinderen denken bijvoorbeeld dat het hun schuld is of dat zij geen leuk kind zijn. In zo’n situatie krijgen kinderen vaak het gevoel dat zij gefaald hebben. Het gevolg hiervan kan zijn dat kinderen een slecht zelfbeeld hebben of krijgen.

Het is enorm lastig om je kinderen hier mee te zien worstelen. Daarnaast heb je zelf ook je eigen gevoelens rondom deze actie van de andere ouder. Je voelt je wellicht teleurgesteld, boos en zou het liefst de andere ouder even wakker schudden. Ziet hij/zij niet wat hij/zij de kinderen aandoet?

Hoe begrijpelijk ook… Het is een grote valkuil om hierbij in je eigen pijn en verdriet te stappen en vanuit die emotie te handelen. Hier zijn jij en je kinderen uiteindelijk namelijk niet bij geholpen. Gebruik deze situatie dus niet als excuus om de andere ouder naar beneden te halen of je kind in de problemen tussen jullie te betrekken.

Dit wil je niet voor je kinderen.

Je kinderen hebben al een ouder die zij moeten missen… Je zou het liefst willen dat zij hier verder zo min mogelijk de dupe van worden. Je vindt het belangrijk om je kinderen zonder schuldgevoel, gevoel van afwijzing of het gevoel dat zij niet de moeite waard zijn uit deze ervaring te laten komen.

Maar hoe kun je je kinderen hierin steunen?
Het antwoord hierop geef ik door middel van de volgende vijf stappen;
(Voor de leesbaarheid gebruik ik papa in de voorbeeldzinnen, hier kan ook mama gelezen worden)

De eerste stap is het geven van uitleg aan je kinderen
Je kunt kinderen uitleggen dat volwassenen soms fouten of verkeerde keuzes maken. Bijvoorbeeld door de volgende zin: ”Soms zijn volwassenen zo ongelukkig dat ze mensen om hen heen kwetsen. Papa woont nu … (vertel de feiten) en daar ben jij boos/verdrietig over.” Let er op dat je de andere ouder niet gaat bekritiseren of een oordeel uitspreekt. Hoe verleidelijk soms ook… hier is je kind niet mee geholpen. In deze situatie zijn de feiten de feiten, laat het daarbij.

De tweede stap is je kinderen de ruimte geven voor het verwerken van hun gevoelens
Kinderen kunnen zich afgewezen en verlaten voelen. Dit roept verschillende gevoelens op. Het ene kind wordt heel boos, het andere kind wordt heel verdrietig. Ook kan het zijn dat kinderen angstig worden en bang zijn dat de andere ouder ook weg zal gaan. Geef je kind de ruimte om deze gevoelens te uiten. Laat het er zijn en blijf aanwezig als je kinderen hun gevoelens aan jou laten zien, dit is alleen maar goed en een teken van vertrouwen.

De derde stap is het erkennen van de gevoelens van je kinderen
Bevestig je kinderen in hun gevoelens en erken dat het moeilijk voor hen is. Dit maakt dat zij zich gehoord en gezien voelen. Zeg bijvoorbeeld ”Ik weet dat je heel verdrietig bent dat papa niets laat horen en ik wou dat ik er iets aan kon veranderen. Het is heel moeilijk voor jou dat je hem nu niet meer ziet. Het maakt je boos en soms verdrietig. Klopt dat?”
Geef je kinderen de ruimte om hun gevoelens te uiten. Zorg daarnaast dat zij altijd over de andere ouder mogen spreken. Hij/zij is fysiek niet meer aanwezig in het leven van je kinderen, maar emotioneel blijven beide ouders belangrijk voor kinderen.

De vierde stap is het gevoel van schuld en falen wegnemen bij je kinderen
Kinderen die verlaten of in de steek gelaten worden hebben vaak het gevoel dat het hun schuld is. Het is belangrijk om naar je kinderen uit te spreken dat dit niet zo is. Leg dit uit, bijvoorbeeld door het volgende te zeggen: ”Soms denken kinderen dat het hun schuld is dat een ouder hen in de steek laat. Ik wil dat je goed onthoud dat dit absoluut niet aan jou ligt. Het is niet jouw schuld. Je hebt niets gezegd, gedaan of gedacht waardoor dit gebeurt is. Papa heeft problemen en daardoor vergeet hij wat een fantastisch kind jij bent en hoe erg hij jou mist.”

De vijfde stap is het geven van vertrouwen aan je kinderen
Kinderen kunnen bang zijn dat de andere ouder ook weg zal gaan. Daarom is het belangrijk om aan je kinderen duidelijk te maken dat jij blijft. Beschrijf dat jij anders bent en dat je kind altijd op jou kan rekenen. „Ik wil dat je goed onthoud dat ik altijd voor je klaar sta, hoe verdrietig of boos ik soms ook was, ik laat je nooit in de steek. We hebben elkaar en vormen samen een gezin.”

Hoe ga jij er mee om nu de andere ouder geen contact wil met de kinderen of hen niet meer ziet?
Geef je reactie en jouw eventuele tips onder dit artikel!

Je kunt de andere ouder niet terug toveren of op andere gedachten brengen… Maar door de bovenstaande vijf stappen toe te passen zet je je er voor in dat je kinderen hier verder zo min mogelijk de dupe van worden. Door deze stappen regelmatig te herhalen kunnen kinderen zonder schuldgevoel, gevoel van afwijzing of het gevoel dat zij niet de moeite waard zijn uit deze ervaring komen.

Ik wens je daarbij veel succes, inzicht en kracht toe! En mochten jij of je kinderen hier hulp bij kunnen gebruiken? Dan wijs ik je graag op Het Stoere Stappen 3 maanden programma. Neem contact op voor meer informatie!