Het afgelopen jaar zijn twee hele goede vriendinnen van me getrouwd. Wat is het toch mooi als twee mensen volmondig ja tegen elkaar zeggen. De liefde spatte er af en dit werd bij allebei uitbundig gevierd met een groot feest. We hebben geproost op het leven en de liefde en iedereen genoot volop van deze mooie gebeurtenissen. Prachtig!
Hoe pijnlijk is het als dit enkele, of vele jaren later eindigt. Dat het niet is gelukt om de liefde levend te houden, om wat voor rede dan ook.
Misschien ben jij ook getrouwd geweest, misschien woonde je samen. Helaas is het niet geworden wat jullie er van tevoren van hadden gedacht en zijn jullie nu uit elkaar.
De foto’s van jullie trouwdag worden van de muur gehaald en ver weg in de kast gestopt.
Het meisje uit dit liedje weet het nog te staan en kijkt er zo nu en dan graag eens in. Kijk en luister maar eens en probeer je in te voelen hoe dit voor kinderen is:
(Tekst en muziek: Frans Ehlhart en Willem Wilmink | Uitgebracht door: Kinderen voor Kinderen)
Veel kinderen van gescheiden ouders vinden het fijn om de trouwfoto’s of andere foto’s/filmpjes van de tijd dat jullie nog samen waren, nog eens te zien: De liefde in jullie ogen, de vriendelijke houding naar elkaar.
Voor sommige kinderen is dit onwerkelijk om te zien. Zeker wanneer de kinderen nog jong waren tijdens de scheiding, hebben zij geen/weinig herinneringen aan de tijd dat het nog goed ging tussen hun ouders.
Bij sommige ouders zijn de liefdevolle blikken inmiddels verandert in hatelijke blikken. Een negatieve houding naar elkaar is voor hen en de kinderen de bittere werkelijkheid geworden.
Gelukkig zijn er ook ouders die deze vriendelijke houding naar elkaar vast weten te houden na de scheiding. Uiteindelijk zijn jullie dan niet meer door het huwelijk verbonden, maar jullie zijn nog altijd door het ouderschap aan elkaar verbonden.
Ik hoop dat het jullie lukt om hier op een positieve manier vorm aan te geven!
Ik nodig je uit om onder dit artikel te delen hoe jij hier voor zorgt, zodat je andere gescheiden ouders kunt inspireren!