Kinderen tonen veel verschillende soorten gedrag. Het ene kind huppelt naar school, terwijl het andere kind met laag hangende schouders vooruit sjokt. Het ene kind doet geduldig pogingen om de bal in een basketbal ring te gooien, terwijl het andere kind sneller opgeeft en na twee keer niet de bal maar de handdoek in de ring gooit. In elke groep heb je iemand die op de voorgrond treed en zichzelf laat zien, maar ook iemand die zich meer terugtrekt en liever op de achtergrond blijft.
Zo veel soorten kinderen, zo veel soorten gedrag… En zo veel gedrag, zo veel (onderliggende) emoties.
Kinderen uiten hun emoties via hun gedrag.
Zeker jonge kinderen kunnen hun emoties nog niet benoemen, maar zij kunnen wel laten zien hoe zij zich voelen. Kinderen laten dit zien via hun gedrag. Via hun houding, spel, contact met leeftijdgenoten en volwassenen.
Hoe gaat het met jouw kind?
- Is je kind teruggetrokken, stil en verdrietig?
- Vind je kind het moeilijk om contact te leggen met leeftijdgenoten?
- Is jouw kind bang om fouten te maken?
- Word je kind heel snel boos?
- Doet je kind alsof het allemaal goed gaat, maar heb je het idee dat er meer speelt?
Neem een situatie in gedachte waarbij je je zorgen maakte of waarbij je je stoorde aan het gedrag van je kind. Stel jezelf de volgende vragen:
Wat probeert je kind duidelijk te maken door dit gedrag? Wat zit er achter? Welke behoefte heeft je kind? En hoe kan jij je kind hierbij helpen?
Is het gewoon het karakter van je kind? Of is het een verandering in zijn/haar gedrag, bijvoorbeeld als gevolg op de scheiding?
Er zijn veel verschillende reacties op scheiding, welke geuit worden door veel verschillende soorten gedrag. En dit gedrag komt voort uit verschillende emoties.
Het is belangrijk dat kinderen leren hoe zij hun emoties, op een goede manier, kunnen uiten.
Verdrietig zijn omdat je papa mist als je bij mama bent is logisch, maar dat houdt niet in dat je dochter zich de hele week kan verstoppen op haar kamer.
Een gevoel van onzekerheid en onveiligheid door alle veranderingen is begrijpelijk, maar het wordt zorgelijk als dit zich uit in extreme verlatingsangst.
Boos zijn omdat papa en mama uit elkaar zijn is oké, maar dat betekent niet dat je zoon om zich heen mag slaan als iets niet gaat zoals hij wil.
Alle emoties horen er bij; verdriet, boosheid, angst, blijdschap, onzekerheid etc. Het gaat er om hoe je kind deze emoties uit en hoe je kind hier mee omgaat.
Zo sprak ik laatst een jongetje in mijn spelkamer, die heel verwonderd was over het feit dat hij best boos mocht zijn. ”Echt? Mag dat?” vroeg hij me. Hij had namelijk geleerd dat zijn boosheid slecht was, dat hij dit niet mocht voelen. Hij had zijn gevoel van boosheid ver weggestopt maar daardoor juist veel opgekropte woede in zich, wat om de haverklap naar buiten knalde. En tja… de manier waarop hij zijn boosheid uitte, daar kon en wilde hij nog wel wat in leren! Dat was een mooi begin van zijn Stoere Stappen, waarbij hij leerde hoe hij zijn boosheid kon uiten zonder anderen pijn te doen of dingen kapot te maken.
Hoe uiten jouw kinderen hun emoties en welke gedragsverandering zou jij graag bij je kinderen zien? Ik vind het leuk als je een reactie geeft onder dit artikel!
Enne… Kunnen jullie hulp gebruiken bij het zetten van deze Stoere Stappen? Ik help jullie er graag bij! Lees meer…